Odszedł od nas na zawsze Pan Profesor Edward Jezierski, który całą swoją pracę zawodową związał z Instytutem Automatyki Politechniki Łódzkiej. Nagle i niespodziewanie pozostawił pogrążonych w smutku wielu przyjaciół, współpracowników i wychowanków.
W 1972 roku, bezpośrednio po ukończeniu studiów na Wydziale Elektrycznym, podjął pracę na stanowisku asystenta stażysty. Następnie był asystentem, starszym asystentem, adiunktem, docentem, profesorem nadzwyczajnym i wreszcie profesorem zwyczajnym.
Profesor Edwar Jezierski
Wszystkie swoje obowiązki zawsze wykonywał z bardzo dużą starannością. Pracował naukowo i prowadził zajęcia dla studentów, dokładając starań, aby ułatwiać im zrozumienie wykładanych zagadnień. Dokładnie przygotowywał materiały dydaktyczne i dbał o modernizację laboratoriów.
Napisał wydany przez Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, ceniony w Polsce podręcznik akademicki pt. „Dynamika robotów”. Stworzył w Instytucie Zakład Sterowania Robotów. Wypromował sześciu doktorów nauk technicznych oraz kierował ponad 70 pracami dyplomowymi magisterskimi i inżynierskimi na kierunkach automatyka i robotyka, elektrotechnika oraz informatyka.
Pan Profesor pełnił wiele ważnych funkcji na Uczelni, a także poza nią.
Przez 28 lat nieprzerwanie kierował stworzonym przez siebie Zakładem Sterowania Robotów, był zastępcą dyrektora Instytutu Automatyki, prodziekanem Wydziału Elektrotechniki i Elektroniki, a także prorektorem PŁ. Był przewodniczącym Rady ds. jakości kształcenia w Politechnice Łódzkiej oraz inicjatorem wielu innowacyjnych działań w zakresie organizacji kształcenia i rozwoju Uczelni.
Poza Politechniką był członkiem Komitetu Automatyki i Robotyki Polskiej Akademii Nauk, członkiem Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz współorganizatorem i członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych. Był przewodniczącym Konferencji Prorektorów ds. Kształcenia i Spraw Studenckich Polskich Uczelni Technicznych.
W Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, pełniąc funkcję przewodniczącego sekcji kształcenia brał udział w opiniowaniu zmian legislacyjnych regulujących funkcjonowanie szkolnictwa wyższego w Polsce, w tym ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym oraz wielu innych ustaw i aktów wykonawczych.
Był zaangażowany w proces przygotowania Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego – pracował w zespole przygotowującym deskryptory dla obszaru studiów technicznych. Brał udział w europejskich projektach z zakresu jakości kształcenia w szkołach wyższych.
Wchodził w skład międzynarodowej grupy ekspertów oceniających w 2008 roku funkcjonowanie Państwowej Komisji Akredytacyjnej. Był to jeden z elementów na drodze do uzyskania przez PKA renomy międzynarodowej przez wpisanie tej instytucji w 2009 roku do Europejskiego Rejestru Instytucji Akredytujących. Był także członkiem jury konkursu o nagrodę Siemensa.
Odejście Pana Profesora jest ogromną stratą nie tylko dla nas, ale także dla całego środowiska polskiej automatyki i robotyki. Na wieść o śmierci Pana Profesora napłynęły do nas kondolencje z całej Polski: z Warszawy, Krakowa, Gdańska, Szczecina, Wrocławia, Zielonej Góry, Białegostoku i Rzeszowa. Wszystkie one pokazują, jak ważną Osobą dla naszego środowiska był Pan Profesor.
Będzie nam Go bardzo brakowało!
